Zollverein Essen

Begin dit jaar zijn we foto’s wezen maken op de voormalige mijn Zollverein in Essen-Noord (D). Een groot mijncomplex waarvan de productie in 1986 is stopgezet. Het gebied omvat een voormalige steenkolenmijn en cokesfabriek. Alhoewel de mijn is stilgelegd zijn en worden veel van de gebouwen en installaties in stand gehouden als UNESCO werelderfgoed, op welke lijst het sinds 2011 staat.

24-Zollverein

Het terrein is erg uitgebreid en alleen al op het terrein van de voormalige cokesfabriek kun je al een paar uur al fotograferend doorbrengen wat wij dan ook gedaan hebben. Bij wat minder weer kun je uitwijken naar binnen, waar ook veel te zien is. Dit is vooral in de gebouwen op het terrein van de voormalige kolenmijn, zoals de kolenwasserij. Binnen mag je niet vrij rondlopen, wat buiten (nog) wel kan. Onder begeleiding van een gids worden in de gebouwen rondleidingen gegeven. Hier zijn we niet aan toe gekomen, dus een goede reden om nog eens terug te gaan. De voormalige mijnindustrie blijft een interessant en boeiend onderwerp om te fotograferen.
Dit keer ook weer veel in HDR (High Dynamic Range) gefotografeerd. Met het huidige Photoshop CC zijn de mogelijkheden opnieuw een stukje beter gewoner. Het heeft, denk ik, weer een aantal mooie beelden opgeleverd.
Foto’s staan weer in het Fototochten fotoalbum en op mijn Flickr site.

Nederlands mijnmuseum – Heerlen

06 november 2013 – Het Nederlands Mijnmuseum is gehuisvest in het schachtgebouw van “schacht II” van de voormalige Oranje-Nassau mijn I. Het gebouw is opgenomen in de UNESCO top 100 monumenten. In het zogenaamde ophaalgebouw is de uit 1897 stammende originele ophaalmachine te bezichtigen.

13-Minmuseum-HeerlenIn het Nederlands Mijnmuseum is onder andere een gedeelte van de “Rein Bettink Collectie” te zien. Een uitgebreide collectie van onder andere: mijnlampen, afbouwhamers, stijlen, kappen en veel andere mijnspullen. [bron: Wikipedia]

Het voormalige schachtgebouw, waarin het Mijnmuseum dus is gevestigd, staat niet meer op zijn oorspronkelijke plaats. Het gebouw stond in de weg toen men het CBS kantoor wilde bouwen. Het mijngebouw is toen in zijn geheel verplaatst en wordt nu omringt door kantoorgebouwen aan de ene kant en de spoorlijn aan de andere kant.
In het gebouw staan, liggen en hangen allerlei oude mijnattributen. Sommigen netjes uitgestald in rekken of vitrines, andere, vooral de grotere, wat rommelig door elkaar. De ophaalmachine kan men nog steeds laten draaien, wat toch wel een imposant gebeuren is. Wel zijn de kabels en de lift losgekoppeld zodat alleen het grote ophaalwiel en de aandrijving in beweging is. Een aantal oud kompels zijn aanwezig om hier en daar toelichting te geven en natuurlijk hun eigen ervaringen en herinneringen te delen.

Deutsches Bergbau Museum

01 februari 2012 – In Bochum (D) bevind zich het Deutsches Bergbau Museum. Dit is bij mijn weten het grootste mijnbouw museum van Duitsland en het ligt dan ook midden in het Ruhrgebied. Het museum bestaat uit een ondergronds gedeelte met gangen 20 m onder de grond, dus niet zo diep en een aantal hallen bovengronds. Deze laatste hebben een totaal vloeroppervlak van ca. 12.000 m2.

Transport locomotief
Het ondergrondse deel is niet een deel van een echte kolenmijn maar van een steengroeve. Toch is alles zeer authentiek nagebouwd, je volgt een traject van ca. 2,5 km lang waar veel apparatuur is uitgestald. Vooral zijn er veel verschillende pijlers te zien, van de ouderwetse houten tot aan de meest moderne, verplaatsbare, hydraulische. Hieronder is zo’n hydraulisch gevaarte te zien. Op de eerste foto zie je alleen de loopgang, links (volgende foto) bevind zich de eigenlijke schraper en een transportband.

Hydraulische stutten

Deutshes Bergbau-Museum

Schraper

 

Ook de verschillende transport methoden komen ruimschoots aan bod. Je kunt er, ondanks het weinige licht, toch redelijk goed foto’s maken, vooral wanneer je een statief bij je hebt. Veel onderwerpen lenen zich voor HDR-fotografie. Bij veel foto’s heb ik dat dan ook gedaan. Steeds 3 opnames, onder-, neutraal- en overbelicht.

Bovengronds kun je de ontwikkeling van de mijnbouw in de loop der jaren volgen.

De foto’s zijn weer te zien in het fotoalbum van dit blog en op mijn Flickr site.